Colca Canyon

Sorry vergeten te uploaden. Niet altijd goed internet.
We zijn terug in Arequipa na onze tweedaagse trip naar de Colca Canyon. Deze canyon is 2x zo diep als de Grand Canyon (zeggen ze, mwah, maar wel diep). Prachtige trip van circa 5 uur naar de canyon toe. Machtig mooi landschap. Ook weer woestijn, maar dan opeens ergens water uit de grond en veel landbouw, hel groen tussen het bruine gesteente. Veel ‘sillar’ ook gezien. Je weet wel waar veel huizen in Arequipa (witte stad) van zijn gebouwd. Is een soort as. In Arequipa wonen geen 700.000 inwoners zoals we eerder schreven, maar volgens gids Miguel wel 1,3 mio. Zijn veel buitenwijken (lees hele kleine huisjes net buiten Arequipa) bijgekomen, allemaal migranten, vooral uit Puno. Vanwege de werkgelegenheid in Arequipa. Denk aan mijnbouw (een van de grootste cementfabrieken van het land), landbouw en toerisme. We weten nu ook waarom zoveel huizen maar half afgebouwd zijn. Twee muren, begane grond en vloer van de eerste verdieping. Meer niet. Dan betaal je minder belasting! Deze eigenaren hebben vaak meerdere van dit soort kleine huizen. We vragen ons wel af wat je er mee moet! Deze ‘halve’ huizen zijn wel aangesloten op gas en elektra. Voor de overheid een probleem, want ze betalen minder tax, maar krijgen wel alle voorzieningen. Begroting technisch een probleem voor de overheid!
Op 7 oktober zijn er verkiezingen in de regio, we dachten dat al te hebben gezien.

We reisden samen met een stel uit Brazilie. Veel water gedronken in de bus en onze eerste colca snoepjes gegeten om tegen te gaan dat we last van de hoogte zouden krijgen. Op circa 3.500 m een stop bij een onooglijk restaurantje. Daar Inka Thee gedronken. Is soort Coca Thee, maar dan niet alleen met coca-bladeren, maar ook met andere kruiden waaronder munt. Lekker! Ook deze thee helpt tegen hoogteziekte. Hoogste punt was op 4.100 m. Ook daar gingen we even uit ons busje. Poeh, dat voelden we wel. Licht in ons hoofd en opletten waar je liep. Verder geen hoofdpijn gehad.
Was ook de eerst dag dat we wild hebben gezien: alcapa’s, lama’s en vinuca’s (we kennen van de laatste het Nederlandse woord niet). Vinuca’s schijnen de beste wol van de wereld te leveren en zijn ‘van de overheid’. Een shirt van vinuca-wol kost 4.000 dollar aldus Miguel. Hmm, hebben we dat wel goed verstaan. Voor het verschil tussen een lama en een alcapa hebben we een ‘lama-bruggetje’ (grapje van Ditte, we hebben er vreselijk om gelachen, zal de hoogte wel zijn geweest!) gevonden. De lama (lange aa) heeft een lange snoet, de alcapa (korte a) een korte snoet. De vinuca is ranker en is altijd wit op de buik en reebruin op rug en nek.
De alcapa’s en lama’s zijn van de herders.Sommigen hadden een rood lint door het oor, een soort brandmerk.
Ook zagen we een dier dat echt op die hoogte zijn natuurlijke habitat heeft: een soort konijn met een lange start met klein pluimpje eraan. Sorry, naam vergeten.
We hebben een foto gemaakt in de sneeuw!

Chivay is de belangrijkste plaats in de Colca Canyon. Vrij klein. Veel mensen in traditionele klederdracht. Nog wat water in geslagen en wat fruit op de markt gekocht. Mooi gezicht al die kleuren.
Daarna naar ons onderkomen op een uitkijkpunt. Magnifiek uitzicht. Ook op de (werkende) vulkaan. Mooi terras. We zijn later in de middag nog even naar het thermale bad in de buurt geweest. Was eigenlijk een gewoon zwembad maar dan met warm water. Maar even in geweest. We voelden het al snel in ons hoofd. Geen goed idee. Miguel heeft ons weer opgehaald. We hadden een ‘volle’ lunch en op advies van Miguel een licht diner genomen. Vooral soep en wat brood. Dat adviseerde hij omdat op hoogte de vertering een stuk langzamer gaat.
Dag 2 zaten we om 6.30 uur in de bus. Eerst naar een dorpje met een prachtig kerkje en kinderen die voor de toeristen dansten. Zo’n jurk kost volgens Miguel 4.000 soles, dus 1.000 euro. De meeste meisjes hebben er twee. We verbazen ons over de soms enorme brede heupen van de Peruaanse vrouwen. Doel van de dag was het uizichtpunt waar je de condors kunt zien. Daar is de Colca Canyon om bekend. Aan weerszijde van de canyon zitten nesten. We zagen er al snel zo’n 5 zitten op een rots. We hebben er ook een aantal zien vliegen, redelijk dichtbij. Spanwijdte van een volwassen condor: 3 m. Het zijn geen jagers, ze eten dode dieren. Als ze niks vinden, vliegen ze even naar de oceaan. Ze voeden hun jongen door hun eten op te braken en aan de jongen te geven. Ze krijgen maar 1 ei per 2 jaar, daarom is het een beschermde diersoort.
Op de terugweg voor het eerst mee gemaakt dat er echt stenen van de berg naar beneden rolden. Lagen een paar flinke keien op de weg, die vervolgen weggetild werden door de werklui die er bezig waren.
Rond 15.00 uur weer terug in Arequipa in hetzelfde hotel. Onze trip sloten we af met een balzaal van een kamer. Ja Thom, volgens Ditte zo groot als de JdM 32d. En ook heel smaakvol ingericht met oude meubels, mooie borden en schilderen aan de muur, oude kasten etc. In de avond gegeten in de trarroria die bij het hotel zit. Onooglijk restaurantje met hooguit 5-6 tafeltjes. De pasta werd ter plekke vers gemaakt op de bar. Samen onwijs lekker gegeten voor 45 soles (circa 11 euro!).
Ons volgende verslag gaat wel even op zich laten wachten. Mogelijk pas over een week.