Manly Beach en Bondi Beach

Vandaag staan de stranden centraal. We hebben onszelf een Opal (OV)-card aangeschaft. Dus lekker met de trein naar Circular Quay (in plaats van een half uur lopen). Onderweg bij de Starbucks een ontbijt gescoord. Zit nl. bijna nergens inbegrepen. We komen op tijd aan voor de ferry naar Manly. Dat ligt aan de overzijde van Sydney Harbour en is een van de meest populaire recreatieoorden van de stad. (@Jany: de broer van Meike woont hier). Na een boottocht van een half uur halen we om 10.00 uur onze fietsen op. We fietsen langs het water naar North Head, een prachtig natuurpark vanwaar we een schitterend uitzicht hebben op de skyline van Sydney. Twee keer heuvel op, maar dan blijft het redelijk vlak. Enorme kliffen. Terug nemen we de weg naar Manly. Wat een geweldig plaatsje. Zou er zó willen wonen. Na een versnapering fietsen we langs het strand naar de lagune en leveren na twee uur de fietsen weer in. En de helmen overigens, verplicht hier om te dragen. We halen nog net de eerstvolgende boot naar Sydney.
Aangekomen zoeken we bus 380 naar Bondi Beach aan de Grote Oceaan. Daar wil Ditte graag naar toe. Is hét surfparadijs aan de andere kant van de stad. Terwijl Ditte bij de bushalte wacht, rent Carin snel op en neer naar de Convenience Store waar we gisteren een stekker hebben gekocht. De verkeerde, dus even proberen om te ruilen. Gelukt! Pfff. De bustocht duurt bijna driekwartier. Bondi Beach is een echt surfoord. Alles is erop ingesteld. Bij aankomst zien we nog weinig surfers (winter hè). Het is hier ook koud, want de wind staat vol op de kust. Zon schijnt wel, maar de wind overheerst. We lunchen pas rond 14.30 uur bij The Bucket List. Lekker binnen. Het is hier heel gewoon dat je zelf bij de bar bestelt, gelijk betaalt en vervolgens krijg je je drinken vast mee en een nummer. Eten komen ze dan later brengen. Carin had eigenlijk een wandeling van twee uur in gedachten naar Clovelly Beach, maar daarvoor is het al te laat op de dag. Ze gaat zelf wel driekwartier op pad naar MacKenzie's Point. Vandaar een prachtig uitzicht op de reuzengolven en Bondi Beach. Op de terugweg komt ze Ditte al op het strand tegen, want die wil voor zonsondergang nog een paar surfdudes op de foto vastleggen. Het zijn overigens vooral oudere surfers hier. Rond 16.30 uur pakken we de bus terug naar Sydney. We hebben lol om een moeder die het druk heeft om haar twee zoontjes in bedwang te houden tijdens de hele rit. We zijn overigens door-en-door koud. Terug in de stad lopen we richting Opera House, waar rond zonsondergang (vandaag 17.36 uur) een projectie op een van de daken is te zien genaamd Badu Gili (betekent ' water licht' in de taal van de traditionele bewoners van Bennelong Point, the Gadigal people). Bennelong Point is de landtong waarop het Opera House is gebouwd. Een zeven minuten durende projectie over oude verhalen van de Gadigal. Mooi om te zien, maar daarna keren we snel om, want zó koud door de wind. We drinken nog ergens een warme chocomel en duiken de trein in terug naar station Town Hall. Komen we de trein uit gaat het alarm af! Alle mensen zo snel mogelijk het station uit vanwege een 'emergency'. Pff dat is toch best wel eng. Je denkt gelijk aan een bomaanslag. Alles verliep rustig. Het gebied werd niet afgezet of zo, maar er mochten ook geen mensen naar beneden het station in. Dus geen idee wat de emergency nu uiteindelijk was.
Terug in het hotel maken we ons klaar voor 'de Outback'. We duiken de komende drie dagen onder in the Red Centre van Australie voor een onmoeting met Ayers Rock, The Olga's en Kings's Canyon. Slapen in een tent, eten bij het open vuur, dus ongetwijfeld geen internet en ook geen bereik met telefoon. Als we op 24/7 weer in Alice Springs zijn melden wij ons weer!