Parksville

Waar we nu toch weer terecht gekomen zijn: in een soort villawijk waar voornamelijk gepensioneerden wonen. We slapen bij Jan (spreek uit: Djen), een vrouw van tegen de 70. Zeer bereisd en wel bespraakt, erg aardig. Heeft gewerkt in onder meer Korea en Australie. Oprichten van scholen voor Engels-als-tweede-taal. Ze ontvangt regelmatig voor langere tijd studenten. Ze is de eerste generatie Canadezen in haar familie. Vader is uit de UK, moeder woonde lange tijd in India. Haar ouders hebben elkaar in Canada ontmoet, vandaar. Dit huis (prachtig opgetrokken uit hout, veel bloemen, rijk ingericht) was van haar dochter, die nu in Nova Scottia woont. Ze heeft er veel aan verbouwd. Er is zelfs een hot tub beneden op het terras, maar Ditte wil liever in het prachtige moderne bad. Omdat het een rustige buurt is (ze laten deuren en ramen gewoon open) vindt Jan het leuk om reuring in huis te hebben. Ze heeft in de zomer bijna altijd gasten. Er zijn twee kamers. Luxe ingericht, prachtige badkamers erbij. Wij zijn vandaag de enige gasten. Na aankomst einde middag is Carin nog even naar het strand gelopen, 5-10 minuten lopen van het huis. Kiezelstrand. Ditte heeft liggen chillen op bed. Op de terugweg ziet Carin een hert aan de kant van de weg. Dat klopt, volgens Jan zijn ze er in overvloed. Door de bebouwing wordt hun leefgebied steeds kleiner en lopen ze dus regelmatig in de wijk. Inderdaad zien we er vanavond nog twee als we wegrijden bij de Black Goose Inn waar we gegeten hebben. Heel Engels/Victoriaans. Goed gegeten. Carin zet de tocht naar en dag in Victoria (morgen) uit. We hebben nu korter de tijd ivm de vergissing in ons reisschema, maar het komt goed, we gaan de dag goed besteden.
Tja en hoe was het nu vanmorgen met de whalewatching? Nou we hebben veel gezien, maar géén walvissen. Wel zeehonden, zeeleeuwen en dobberende zeeotters (die in tegenstelling tot rivierotters hun hele leven niet aan wal komen) en harbour porpious (soort dolfijn, maar die kwam amper boven). En weer een bald eagle. Deze komen tot volwassen grootte in één maand nadat ze uit het ei kruipen. Moet dus veel voeding in zo’n kuiken. Dat is de reden dat pa en ma ei-2 en ei-3 (als die er zijn) uit het nest tikken. Drie schrokops voeden is teveel van het goede. De eagle wordt in de natuur 20-25 jaar oud en zoekt een vast maatje waar hij/zij zijn hele leven bij blijft én bij hetzelfde nest. Trouwe dieren dus. Toch wel wat teleurgesteld staan we rond het middaguur aan wal, halen de koffers op en rijden richting Parksville. Wilden een bezoek brengen aan de Robertson Creek Fish Hatchery (zou open zijn) maar daar was niks te beleven. Jammer. Bij deze viskwekerij konden we meer opsteken over de zalmtrek.
Het is - nu we weg zijn uit Tofino - weer heerlijk zonnig. 15 km van Tofino is het blauw. Een graad of 20-25. Morgen ook.