Zondag 24 juli Avontuur

In de ochtend met een gids hier het dorpje in. Rondwandeling van een uur of twee. Veel uitleg gehad en in een huis mogen kijken en uiteraard bij een sagoman geweest (natuurlijke genezers). Veel wind, fris. Zou later op de dag gaan regenen. Snel geluncht in het hotel (er is verder niks) en naar Hole in the Wall, een van de natuurverschijnselen na de Tafelberg. Maar nu komt het: wij hadden tegen de receptie gezegd dat we er zelf heen zouden rijden. Niemand die vervolgens vraagt of we een 4x4 auto hebben. En die hebben we niet. Het is ‘ maar’ 11 km. Onverharde weg, bulten, gaten, stijl omhoog en omlaag. Wisten wij veel! En het begon te regenen. We zien een andere ‘gewone’ auto als tegenligger. Kennelijk kan het dus wel? Eigenlijk wilde Carin al een paar keer omkeren, maar ja we waren er bijna. Op een km of twee van de Hole in the Wall, stond een man wild gebarend langs de weg en rende achter ons aan. Carin stopte. Hij zei dat we echt niet verder konden, alleen voor 4x4 auto’s. Daar waren wij inmiddels ook achter, want de weg werd aardig onbegaanbaar en Carin was ook al tot de conclusie gekomen dat met die regen de weg terug een no go zou zijn met deze auto. De man heet Joey en is gids en heeft zo’n beetje een tand in zijn mond. We laten de auto staan en lopen met hem mee naar de Hole in the Wall. Inderdaad mooi, maar het regent dus snel terug. En nu? Volgens Joey is er een betere weg door het bos, het is ook een shortcut. Zonder veel hellingen. We kunnen niet anders dan hem vertrouwen. Carin vraagt hem mee te rijden. Ze besluit voor geen goud alleen terug te rijden door een bos (het was overigens amper bos). Goed wij met Joey-met-een-tand in de auto. Dat leek het minst slechte alternatief. De weg was beter (maar stel je er ook niet teveel van voor, ook onderhard, maar veel gravel dus meer houvast en minder hellingen), maar shortcut Joey? Al snel ziet Ditte op de TomTom dat we 30 (!) km van Coffee Bay zitten. Joey houdt vol dat we op de goede weg zijn. Maar als Carin onderweg vraagt hoe lang nog tot de hoofdweg zegt hij ‘ nog 5 minuten’. In werkelijkheid blijkt dat 25 minuten. En dan nog 20 km terug naar Coffee Bay. Nou ja, de heenweg hadden we echt niet meer kunnen rijden, dus toch blij dat we deze ‘shortcut’ als alternatief hadden. En fijn dat hij helemaal meereed, want er waren toch een paar splitsingen en je moet wel weten welke kant op. Goed besluit dus om Joey mee te nemen (ok, we zullen er geen gewoonte van maken!). Al met al dus goed afgelopen, maar we knepen ‘m behoorlijk.