Yoho National park

annacht wakker geworden van de kou. Dat belooft wat voor de komende dagen, want volgens de beheerder van Canyon Hot Springs is het in Yoho National Park (ons doel van vandaag) heel koud ’s nachts. Rond de 6-7 graden luidt de informatie.
Vandaag nog een ander doel: medische hulp zoeken voor Ditte. Ze is gisterochtend gestoken, haar hand is in de loop van de dag helemaal opgezet, het gaat steeds verder. Jeuken doet het niet. Via Rogers Pass (Glacier National Park) eerst naar Golden voor een pharmacy. Gelukkig open, we hadden ons niet gerealiseerd dat het zondag is. Benadryl gekocht, tegen allergie. Ook nog even naar het ziekenhuis gereden. Een dokter wilde kijken voor 920 Canadese dollars, ongeveer 600 euro. Dat vond Carin toch wat te gek. Eerst maar kijken of die Benadryl zoden aan de dijk zet, dat adviseerde ook de dame bij de nurse deck. In Banff kunnen we morgen altijd nog naar de clinic of een dokter. Ditte is de hele dag erg moe. Heeft zelfs zitten slapen in de auto en einde middag 1,5 uur op bed gelegen. Misschien wel van de medicijnen, wie zal het zeggen.
Enfin vandaag ging de teller over de 1.000 km, zoveel hebben we tot nu toe gereden. Vandaag geen lange rit. De parkwachter van Yoho adviseerde ons eerst naar de campground te gaan, want het is first come. Gelukkig er was nog plek. We moesten eerst naar onze ’ site’ rijden om een bonnetje onder het klipje te doen, als teken dat de plek bezet is. Daarna naar Emerald Lake. Veel Aziaten, luidruchtig volk. Brr. Langs het meer onze lunch gegeten een een stukje gewandeld. Het meer is smaragdgroen, wonderlijke kleur, prachtig. Op de weg terug ook gestopt bij de natuurlijke brug die is uitgeslepen door het woest kolkende water. Het plan was om ook naar Takkawah watervallen te gaan, een van de hoogste watervallen van Canada. Carin twijfelde, er zit nl een rare haarspeld in de weg. Volgens de parkwachter echt wel goed te doen en ook volgens de dame van de campground. Dus op weg gegaan, maar aankomende bij de haarspeld zag Carin het niet zitten, tot groot verdriet van Ditte. Je moest achteruit (!) de helling op 'switchen’ . Nog even langs de kant van de weg gestaan om te kijken of we met mensen mee konden rijden, maar auto’s waren of vol met passagiers of met bagage. Jammer, maar Carin hield voet bij stuk. Einde middag nog heerlijk bij de camper gelezen in het zonnetje terwijl Ditte sliep. Het is hier heel mooi en rustig. Staan hier vooral mensen die echt van de natuur houden. ’s Avonds leggen de meesten een kampvuurtje aan. We hebben hier geen hook up, maar gelukkig zijn we vanmorgen gestart met een volle watertank, elektriciteit op 100% en het afvalwater is ook geloost (dat probleem is dus opgelost). De komende dagen hebben we ook geen hook up, hoop dat we dat gaan redden. Vast wel.
We zijn vandaag overigens de tijdgrens gepasseerd, klok kon één uur vooruit. We zijn nu in de staat Alberta en komen na Jasper weer terug in British Colombia. Dan gaat de klok weer een uur terug. Verschil met Nederland is nu dus 8 uur.