Woensdag 3 augustus naar Graskop

Bericht van Gelske op Facebook dat in het Leidsch Dagblad een kort artikel stond over de sneeuw in Zoeloeland maandag jl. Dat jullie weten dat het dus echt bijzonder was wat wij tijdens die barre tocht hebben meegemaakt!
Vandaag verlaten we Zuid-Afrika voor twee dagen. We rijden naar Pongola en vlak langs de grens met Mozambique. Doorkruisen een klein stukje Pongola Game Reserve. We zien auto’s lang de weg. Wat is daar? En wat denk je! Stuk of tien giraffen die de weg kruisen. Wat machtig mooi. We stoppen ook, stappen uit en maken foto’s. Vervolgens melden wij ons bij de grenspost. Krijgen eerst een bonnetje, dan gaan we door een slagboom, vervolgens bij een gebouwtje. We moeten naar binnen. Paspoorten laten zien. Er wordt ook gevraagd om het geboortecertificaat van Ditte. We zijn voorbereid en laten alle paperassen zien, krijgen een stempel op het bonnetje en mogen er via een andere uitgang uit. Bij de slagboom bonnetje weer afgeven. We dachten nu in Swaziland te zijn, maar not. We zijn nu slechts Zuid-Afrika uit. Het ritueel herhaalt zich aan de Swaziland-kant van de grens. Al met al zijn we er zo een 40 minuten mee kwijt. We vorderen goed, kunnen flink doorrijden. Ook in Swaziland is de weg prima. We zien opvallend veel scholen en heel veel suikerplantages, ook een suikerfabriek. Belangrijkste bron van inkomsten hier naast toerisme, verder… casino’s (ook veel online begrijpen we). We moeten dwars door Manzini, een van de paar ‘ grote’ steden hier. Schijnt het commerciele hart te zijn van het land. Het ziet er niet echt uit als een stad, maar druk is het wel. Kost ons zeker 15 minuten om er doorheen te komen. Het landschap is overigens prachtig, het weer ook. Zo maar 27 graden, wow wat lekker. We rijden de Ezulwini Vallei in. De laatste 4,5 km van onze rit van ongeveer 5,5 uur is onverhard. Hobbel-de-bobbel. We komen aan bij de gate van Milwane Wildlife Sanctuary. Een wildpark gerealiseerd door Ted Reilly en mede gefinancierd door Prins Bernhard, wiens foto en levensloop ook prijken in Reilly’s Rock Hilltop Lodge waar we verblijven. Een koloniaal huis vol met antiek. En wie staan daar op het terras: het gezin dat we de vorige dag even spraken in iSimangaliso Park, waar we allebei onze verbazing uitten over het enorme aantal Nederlanders in deze omgeving. Nog twee andere Nederlandse gezinnen. In totaal (incl. Ditte) 6 jongelui leeftijd 15-17 jaar. Hoe leuk is dat? De sfeer zat er gelijk goed in. Bij ons als ouders ook. Om 18.00 uur moesten we bij het hoofdgebouw zijn voor het voeden van de bushbaby’s (Gagola’s). Ze werden naar het dak gelokt en iedereen mocht stukjes banaan geven. Leuk, maar wel een beetje nep. We kijken overigens vanaf het terras prachtig uit over de vallei en de Mdzimba Mountains. Wijzelf hebben een eigen huis incl. grote keuken. Is wel circa 200 m lopen door donker bos. We hebben gelukkig twee zaklampen mee. Heel veel duikers ook hier (kleine hertjes). Prachtig onderkomen, wel wat ouder, maar top! Allebei eigen slaap- en badkamer. Ook weer eens lekker.
We hebben ook weer iets opgestoken van een van de families. Zij hebben aan het begin van hun reis een kaartje meegenomen uit een hotel waarop staat dat de overheid corrupt is en dat cash betalen aan politie niet hoort. Ze hadden het kaartje vandaag moeten gebruiken, want werden door de politie aangehouden wegens ‘ te hard rijden’ en of ze 500 Rand wilden aftikken (30 euro). Ze lieten het kaartje zien en konden door rijden. Wij hebben er gelijk een foto van gemaakt. Je kunt het maar bij je hebben.
Om 19.00 uur eten we buiten in een kring rond een bomba (kampvuur). We krijgen allemaal onze eigen butlertray. Onwijs gezellig. Kids allemaal bij elkaar en de ouders bij elkaar. We zitten er tot een uur of 23.00. Heerlijk gegeten. Steak (natuurlijk), kip en gnoe-worstjes (lekker hoor). Lizzy en Ruth, de big mamas die de boel hier bestieren, hebben het goed voor elkaar. We liggen pas tegen middernacht in bed. Latertje!