Zaterdag 29/7 Litchfield National Park

De parken die we hebben bezocht kunnen in de natte periode (zomer) veranderen in een merengebied. Op alle wegen krijgen we herhaaldelijk de melding ‘floodway’ en vervolgens een meetlat die aangeeft hoe hoog het water kan komen te staan c.q. staat. Vaak is dat max 1,4 tot 2 m, maar we zien ook uitzonderingen van 6m. Die gebieden zijn dus onbegaanbaar in die periode.
In 2-3 uur rijden we naar Batchelor, het begin van Litchfield National Park, waar we rond het middaguur al kunnen inchecken in onze cabin op de camping (stel je er niet te veel van voor, het is meer een keet..., maar wel met airco). De vader van de beheerder komt uit Zwolle. Hij waarschuwt ons voor de drukte in het park, want dit schijnt voor de mensen in Darwin een lang weekend te zijn. Darwin ligt maar op 130 km van Litchfield National Park. Hier vooral veel watervallen, waar je vaak ook bij kunt zwemmen. Ditte duikt 2x het water in. We zien de Wangi Falls (de meest bezochte), de Tolmer Falls en de Florence Falls (met de Buley Rockhole). We zijn een beetje park-moe. Op weg naar een uitzichtpunt bij Wangi Falls loopt Carin nog tegen drie kleine zwarte wilde zwijntjes op. Oef dat was even schrikken.
Hoewel we af en toe een wolkje hebben, is het met 32 graden toch weer bloody hot. Weinig wind ook vandaag. Eten ’s avonds op de camping een salade (de rest zijn de bekende vette happen of burgers) en puzzelen nog wat. Helaas het beloofde internet werkt niet. Er is iets met de satelliet, maar daar maken ze zich niet te druk om. Nog altijd geen wifi dus. Wat een beproeving voor Ditte.
O ja, als je wilt weten waarom er aan de noordkust en westkust van Australie zo weinig grote steden liggen: omdat het er gewoon te warm is. We zien uit naar de oostkust, waar het circa 10 graden koeler moet zijn. Joepie!